Wydarzenia

Światowy Dzień Walki z AIDS

Posted on Author Jan III SobieskiComment(0)

Światowy Dzień Walki z AIDS obchodzony jest 1 grudnia z inicjatywy Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) od 1988 roku. Celem Światowego Dnia Walki z AIDS jest przede wszystkim uświadomienie ludziom, jakie zagrożenie niesie ze sobą wirus HIV i w jaki sposób można zapobiegać zakażeniu, a także przekazanie osobom chorym, że nie muszą być skazane na odosobnienie, ponieważ przy zachowaniu odpowiednich zasad ostrożności nie stanowią dla innych zagrożenia.

 

DLACZEGO POWIENIENEŚ POSIADAĆ WIEDZĘ NA TEMAT HIV I AIDS? Ponieważ liczba zakażonych HIV, a w następstwie chorych na AIDS, wciąż wzrasta. Istotny jest również fakt, że w przeciwieństwie do tego, co często mówią ludzie, każdy – bez względu na swoją przynależność rasową, wyznanie religijne lub orientację seksualną może ulec zakażeniu!! Edukacja jest najskuteczniejszą bronią, by zmienić świat. Nie umielibyśmy obejść się bez niej w walce z AIDS. Edukacja ratuje ludzkie istnienia – jak twierdził Nelson Mandela.

HIV Ludzki wirus upośledzenia odporności (ang.: Human Immunodeficiency Virus) jest wirusem, który atakuje, osłabia i niszczy system odpornościowy organizmu, czego rezultatem jest utrata przez człowieka zdolności zwalczania różnych chorób i infekcji. Dotychczas zakaziło się nim około 30 mln. osób w co najmniej dwustu krajach. Szacuje się, że 23 mln ludzi żyje z zakażeniem HIV.

 

AIDS (ang. Acquired Immune Deficiency Syndrome) – to zespół nabytego upośledzenia odporności. Jest późną fazą zakażenia się wirusem HIV. Pierwsze objawy kliniczne pojawiają się po kilku lub kilkunastu latach od momentu zakażenia.

Drogi zakażenia:

  • HIV szerzy się drogą kontaktów seksualnych z zakażonymi osobami. Kontakty seksualne z wieloma partnerami zwiększają ryzyko zakażenia HIV. Choroby narządów płciowych torują drogę zakażeniu HIV.
  • HIV może zostać przeniesiony od człowieka do człowieka wraz z zakażoną krwią, np. podczas zabiegów medycznych i niemedycznych – w związku z przerwaniem ciągłości tkanek narzędziem zanieczyszczonym zakażoną krwią, a także gdy zakażona krew dostanie się na spojówki, śluzówki lub uszkodzoną skórę. Ryzyko zakażenia HIV jest duże przy użytkowaniu wspólnego sprzętu do wstrzyknięć przez stosujących środki odurzające.
  • Dziecko może zakazić się od matki podczas ciąży, porodu lub karmienia piersią.

Nie można się natomiast zarazić poprzez:

  • całowanie, dotykanie, masowanie, masturbacja,
  • nieseksualny kontakt cielesny,
  • życie w rodzinie i społeczeństwie,
  • przebywanie z kimś kichającym lub kaszlającym,
  • jedzenie w stołówkach, barach, restauracjach,
  • korzystanie ubikacji publicznych, basenów kąpielowych, sauny,
  • korzystanie z usług fryzjerów, kosmetyczek,
  • wizyta u lekarza,
  • ukąszenie komarów.

Kiedy należy obawiać się zakażenia HIV?. Możesz się obawiać zakażenia HIV jeżeli:

  • miałeś tzw. zachowanie ryzykowne np. odbyłeś przygodny stosunek płciowy,
  • dowiedziałeś się, że Twój partner był zakażony wirusem HIV,
  • przyjmujesz narkotyki drogą dożylna i nie jesteś pewien czy używane przez Ciebie igły i strzykawki były sterylne,
  • pojawiają się u Ciebie i powtarzają nietypowe objawy chorobowe.

 

Fakty i mity

 

  1. CZY TO PRAWDA, ŻE PROBLEM AIDS NALEŻY JUŻ DO PRZESZŁOŚCI?NIE, to nieprawda. Na świecie każdego dnia zakaża się około 6 tys. osób, a około 4,5 tys. osób umiera z przyczyn związanych z HIV/AIDS. W Polsce każdego roku wykrywanych jest kilkaset zakażeń HIV. To znaczy, że codziennie w Polsce 2-3 osoby dowiadują się o zakażeniu HIV. W większości są to osoby młode.Dostępne obecnie leki antyretrowirusowe poprawiają jakość życia osób zakażonych HIV. Jednakże leczenie antyretrowirusowe musi być kontynuowane do końca życia osoby zakażonej. Leki powodują też działania uboczne. Niektóre z późnych działań ubocznych powodują zmianę wyglądu zewnętrznego, niektóre z nich mogą być także niebezpieczne dla życia. Nie jest więc prawdą pogląd, iż teraz – skoro są leki – nie trzeba bać się HIV i nie trzeba stosować zabezpieczeń np. w kontaktach seksualnych.
  2. CZY NAPRAWDĘ KAŻDY MOŻE ZAKAZIĆ SIĘ HIV LUB MIEĆ AIDS?TAK. Każdy, bez względu na pochodzenie rasowe, religię lub orientację seksualną, jeśli prowadzi życie seksualne lub ma kontakt z zakażoną HIV krwią może nabyć zakażenie HIV. Ani płeć, ani wiek, ani wykonywany zawód czy spełniane powołanie nie chronią przed zakażeniem. Przed zakażeniem chroni znajomość dróg zakażenia i stosowanie metod zmniejszających ryzyko zakażenia.

  3.  CZY HIV PRZENOSI SIĘ PODCZAS SEKSU ORALNEGO?Pewne ryzyko istnieje. W pierwszych latach epidemii AIDS sądzono, iż seks oralny jest bezpieczny. Obecnie wiadomo już, że pewne ryzyko istnieje: błona śluzowa jamy ustnej jest wrażliwa na zakażenie. Bardziej ryzykowne są sytuacje, w których do jamy ustnej dostaje się nasienie, które zwykle zawiera więcej wirusa, niż wydzieliny narządów płciowych kobiety. Ryzyko zakażenia w takim kontakcie jest mniejsze, niż w przypadku kontaktu waginalnego. Jednak w literaturze medycznej opisano przypadki zakażeń HIV, do których doszło w następstwie kontaktów oralnych. Kontakty oralne pociągają za sobą także ryzyko zakażenia innymi chorobami, m. in. kiłą, rzeżączką.
  4. CZY PREZERWATYWY NAPRAWDĘ ZMNIEJSZAJĄ RYZYKO ZAKAŻENIA HIV?

    TAK. Prezerwatywa dobrej jakości, właściwie założona, używana od początku do końca kontaktu seksualnego zmniejsza ryzyko zakażenia HIV (prawie 100% ochrona przed zakażeniem). Nie jest prawdą, iż prezerwatywy mają „mikropory”, przez które przedostaje się wirus i plemniki.Skuteczność prezerwatyw w zapobieganiu transmisji HIV potwierdzano wielokrotnie w badaniach prowadzonych wśród stałych par heteroseksualnych, w których jedno z partnerów było zakażone HIV, a drugie nie. W parach, które konsekwentnie używały prezerwatyw przy każdym kontakcie seksualnym osoba niezakażona HIV pozostawała niezakażona.
  5. CZY PRZYCZYNĄ AIDS NAPRAWDĘ JEST HIV?TAK. HIV powoduje stopniowe niszczenie układu immunologicznego (odpornościowego) osoby zakażonej aż do rozwinięcia się zespołu różnych infekcji i rodzajów nowotworów, który nazywamy AIDS.Istnieje jednak niewielka grupa uczonych, głównie zajmujących się naukami podstawowymi w medycynie, a nie pacjentami, którzy negują związek przyczynowo skutkowy między HIV a AIDS. Takie poglądy do niedawna były uznawane oficjalnie w Republice Południowej Afryki. Efektem jest to, że liczba zakażeń okołoporodowych dzieci i zgonów spowodowanych AIDS rośnie w tym kraju dramatycznie. Istnieją dane mówiące, iż około 25% młodych ludzi w RPA zakażonych jest HIV; częściej dotyczy to kobiet.
  6. CZY MOŻLIWE JEST WYLECZENIE HIV?NIE. Leki antyretrowirusowe nie są w stanie usunąć wirusa z organizmu osoby zakażonej, jednak hamują namnażanie się wirusa i zwalniają przebieg zakażenia.

  7.  CZY ISTNIEJE SZCZEPIONKA CHRONIĄCA PRZED ZAKAŻENIEM HIV?

    NIE. Wprawdzie badania nad szczepionką profilaktyczną trwają, jednak dotychczasowe próby zakończyły się niepowodzeniem. Obecnie jedynym sposobem ochrony przed HIV pozostaje wiedza o drogach zakażenia, sposobach zmniejszania ryzyka i stosowanie tej wiedzy w życiu.
  8. CZY HIV MOŻE PRZETRWAĆ POZA ORGANIZMEM CZŁOWIEKA?HIV jest wirusem, który do życia potrzebuje organizmu człowieka. Poza organizmem szybko ginie.
    Niszczą go wszelkie środki dezynfekcyjne, także woda z mydłem.
    Ginie w wyższych temperaturach (powyżej 56°C po kilku minutach, w 100°C – natychmiast).
  9. CZY TRANSFUZJA KRWI JEST BEZPIECZNA?

    W krajach rozwiniętych, także w Polsce, każda porcja krwi oddanej w stacjach krwiodawstwa badana jest w kierunku zakażenia HIV. Zmniejsza to znacznie ryzyko przeniesienia zakażenia. W Polsce od 1995 r. nie stwierdzono przypadków zakażeń przez transfuzję krwi.

Na początku epidemii HIV wiele osób zostało zakażonych poprzez krew lub preparaty krwiopochodne (np. używane w leczeniu chorych na hemofilię). Transfuzje krwi i czynników krwiopochodnych mogą nieść za sobą ryzyko zakażenia HIV w krajach rozwijających się.

  1. CZY BYCIE DAWCĄ KRWI JEST BEZPIECZNE? W krajach rozwiniętych, w których używa się jednorazowego sprzętu nie można zakazić się w ten sposób. Polska jest krajem bezpiecznym dla krwiodawców. Jednak w krajach rozwijających się może wystąpić takie ryzyko.

 


  1.  CZY WIZYTA U DENTYSTY NIESIE RYZYKO ZAKAŻENIA?Leczenie dentystyczne nie powinno nieść ze sobą żadnego ryzyka pod warunkiem, że wszystkie narzędzia są sterylizowane po każdym użyciu oraz stosowane jest postępowanie chroniące przed przenoszeniem infekcji.
  2. CZY OSOBY ZAKAŻONE HIV MOGĄ MIEĆ DZIECI?TAK. Jeśli kobieta zakażona HIV wie o swojej infekcji, podczas ciąży pozostaje pod opieką nie tylko ginekologa-położnika, ale także specjalisty terapii AIDS, wówczas szanse na urodzenie zdrowego dziecka wynoszą ponad 99%.W przypadku pary, w której mężczyzna jest zakażony HIV również możliwe jest bezpieczne posiadanie dzieci. Plemniki nie przenoszą wirusa, który znajduje się w innych komórkach płynu nasiennego. Dokładne „wypłukanie” plemników (opracowano metody pozwalające na to) i podanie ich kobiecie chroni ją przed zakażeniem. A jeśli kobieta nie będzie zakażona HIV dziecku nic nie grozi.W Polsce jest już kilkanaścioro dzieci, które przyszły na świat dzięki tej procedurze. Kilka żon zakażonych HIV mężczyzn jest w ciąży – wszystkie te kobiety nie są zakażone HIV.

 

dr n. med. Dorota Rogowska-Szadkowska

 

Źródło Internet

Pomocna strona www.aids.gov.pl

 

Dodaj komentarz