25 października na auli szkolnej miała miejsce realizacja projektu edukacyjnego- lekcji interdyscyplinarnej pt. „W pogoni za Słońcem”. Inspirację stanowiła książka pod tym samym tytułem autorstwa Lindy Geddes – wielokrotnie nagradzanej pisarki i dziennikarki popularnonaukowej magazynu „New Scientist”. Projekt zakładał przeprowadzenie czterech lekcji- z fizyki, biologii, języka polskiego oraz plastyki z elementami sztuki uważności.
Celem było uświadomienie, jak bardzo ta życiodajna gwiazda wpływa na naszą planetę, na nasze życie i zdrowie, jak wielką jest też inspiracją dla twórców literatury i sztuki.
Na lekcji fizyki, którą poprowadziła p. Barbara Sowińska, uczniowie usłyszeli, jak powstało Słońce, z czego się składa oraz skąd bierze się energia emitowana przez tę gwiazdę. Ponadto dowiedzieli się, jaki promień musiałoby mieć Słońce, aby stać się czarną dziurą. Aby zobrazować, jak ogromną energię emituje omawiana gwiazda, prowadząca wraz z uczniami przeliczyła, ile należałoby spalić węgla kamiennego, węgla brunatnego oraz owsa, aby uzyskać tyle samo energii. Lekcja odbyła się z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej i tablicy do obliczeń.
„Bez światła słonecznego nie powstałoby życie na Ziemi, a jego wpływ na nasze zdrowie jest dziś równie duży jak przed wiekami.” – ten cytat z książki stanowił podstawę kolejnego wykładu- z biologii, który poprowadziła p. Bożena Surma. Podczas wystąpienia mówiła o znaczeniu Słońca w różnych epokach, przystosowaniu roślin i zwierząt do życia w gorącym, pustynnym klimacie oraz o fotosyntezie. Podjęła również temat Słońca w kontekście zdrowia – podkreśliła ogromną rolę snu w życiu człowieka, mówiła o rytmach dobowych oraz o wpływie sztucznego oświetlenia na rośliny, zwierzęta i ludzi. Wystąpienie podparte zostało prezentacją multimedialną.
A czym byłaby literatura bez pięknych opisów przyrody?
Czym byłaby polska literatura bez obrazów Słońca w różnych porach dnia? Na te pytania odpowiedziała prowadząca trzecią lekcję- z języka polskiego- p. Tatiana Żmij.
Celem tej części projektu było ukazanie wyjątkowości opisów wschodów i zachodów Słońca w literaturze polskiego romantyzmu.
Mickiewicz w „Panu Tadeuszu” ukazał niepowtarzalność nadniemeńskiego krajobrazu. Wschody i zachody Słońca to wyznacznik czasu dla ludzi pracujących w Soplicowie, bo przecież Słońce ze swoją wędrówką po niebie wytycza rytm każdego dnia – ludzie budzą się wraz z jego pierwszymi promieniami i kończą dzień, gdy ono chyli się ku horyzontowi. Prowadząca podczas wystąpienia korzystała z prezentacji multimedialnej, na której wyświetlane były fragmenty utworów literackich.
Ostatnia lekcja dotyczyła ukazaniu motywu Słońca i światła w malarstwie. Prowadząca – p. Elżbieta Marciniak- rozpoczęła wystąpienie od przypomnienia elementów składowych analizy formalnej dzieła malarskiego, po czym przedstawiła sylwetkę wybranego malarza- Alfonsa Osberta. Zaprezentowała wybrane jego dzieła, podkreślając jednocześnie rolę światła słonecznego w budowaniu nastroju i budzeniu emocji. Następnie skupiła się na analizie i interpretacji jednego z obrazów- „Muza o świcie”, którego atmosfera idealnie oddaje klimat piękna wschodzącego Słońca. Swoją prezentację spuentowała myślą o bezrefleksyjności i pędzie dzisiejszego odbiorcy sztuki. Podkreślała wartość sztuki uważności jako nieodzownego elementu w kontakcie z dziełem, światem i drugim człowiekiem.
Na koniec pojawiło się podsumowanie wszystkich lekcji- jeden temat a tak różnorodne spojrzenia. Tej różnorodności należy się spodziewać we współczesnym świecie, dostrzegać ją i zaakceptować.
E. Marciniak, Tatiana Żmij, Barbara Sowińska, Bożena Surma
