Kto powiedział, że poezja musi być idealnie deklamowana? Kto powiedział, że należy ją interpretować ściśle według jakiegoś z góry narzuconego kanonu? Czym jest poezja, żeby ją ściskać w ramach? Na te pytania szukaliśmy wraz z uczniami Szkoły Podstawowej Specjalnej nr 23 z Jastrzębia- Zdroju odpowiedzi. I odpowiedź była tylko jedna- poezji się nie interpretuje, a przynajmniej nie tylko- poezję się czuje. I to uczucie właśnie wybiło się na pierwszy plan podczas wystąpień uczniów szkoły specjalnej, którzy w indywidualny, właściwy sobie sposób podeszli do recytacji poezji Wisławy Szymborskiej. Dla każdego, kto wziął udział w tym spotkaniu, było jasne, że jest to doświadczenie niezwykłe- tak dla widzów jak i samych występujących na scenie. Pomimo trudności w zrozumieniu abstrakcyjnych treści, występujący na scenie uczniowie starali się oddać cząstkę siebie , pozostawić wrażenie. Poezja stała się dla nich nie tylko wielkim wyzwaniem i próbą odwagi, ale też szansą na wyrażenie swoich emocji i siebie. Nie zostali w tej próbie zostawieni sami, ponieważ cały czas na scenie towarzyszyli im uczniowie naszej szkoły, którzy okrasili recytację pięknymi dźwiękami muzyki.
Wyjątkowe to było spotkanie – w atmosferze otwartości i szacunku dla różnorodności. A przede wszystkim dla drugiego człowieka.
Mamy nadzieję na więcej tak inspirujących wydarzeń w naszej szkole.
Elżbieta Marciniak
